Ada kadet bomba dan ada PBSM, masa tu sudah 830 am.
Kalau bangsa lain, bila dah tak nak belajar, mereka dihantar ke kedai tukangan, paling popular kedai ketuk cat kereta, bengkel kereta motor, servis elektrikal atau air cond, ada juga yang disuruh tolong peniaga kedai runcit, restoren atau kedai hp. Walaupun di bawah umur, mereka digalakkan berkerja, mencari duit, menyara keluarga. Belajar? Buang ke tepi, sebaliknya diberi latihan meniaga, skil teknikal dan servicing.
Mereka ini masuk kerja selepas PMR (yg teruk tu), umur 16 tahun sudah mula ikut kerja, tukang menukang, servis menservis dan sebagainya.
Mereka akan menuntut ilmu meniaga dan bertukang dengan 'sifu' mereka, direct, ilmu perniagaan, ilmu melayan pelanggan, ilmu rekod merekod, ilmu kira mengira.
Bila dah 10 tahun belajar direct begini, mereka pula jadi mahir, selepas itu membuka pula perniagaan sendiri, dengan dorongan 'sifu' tadi.
Ketika itu umur mereka baru 26 tahun, masih muda, dan mereka pula menerima pelajar baru, meneruskan tradisi turun temurun ini, lama-lama, mereka jadi banyak, mereka jadi pakar, mereka memonopoli.
Dan mereka berjaya, walaupun di negeri orang, walaupun majoriti pelanggan mereka, bukan bangsa mereka.
Itulah mereka, budak kita?
Merempit? Merempit tak salah, tapi jangan buang masa merempit bertahun-tahun, tapi duk takat tu jugak. Kalau dah merempit 10 tahun masih mak bapak bayar duit makan, masih mak bapak sedia baju seluar, baik blah!
Merempitlah sampai jadi Juara Dunia F1 atau moto GP, baru padan.
Kalau tak boleh, baik ikut org meniaga. Buat keja cari upah dan tukang, tak blajar tinggi tak apa, asalkan pandai bekerja.
Masih boleh menyara, masih boleh kaya.
Lama2 kena tinggal, pastu salahkan orang, salahkan bangsa lain, salahkan semua jabatan, salahkan subsidi, salahkan harga minyak, salahkan politik.
Hujung2?
Via arkam@mobile®
No comments:
Post a Comment